Column: Duurzaamheid versus welvaart op Bonaire!

De Caribische archipel bestaat uit meer dan 1.000 eilanden. Deze immense 3.300 kilometerslange eilandenboog begint in het zuiden van Noord-Amerika met de Bahama’s en eindigt in het noorden van Zuid-Amerika met de ABC-eilanden. Geografisch zijn deze 1.000 eilanden in drie groepen te verdelen: de Bahama’s, de Grote Antillen (Cuba, Jamaica, Hispaniola en Puerto Rico) en de Kleine Antillen. De Kleine Antillen worden verder onderverdeeld in de zogenaamde Bovenwindse en Benedenwindse Eilanden, een term uit de oude zeilscheepvaart. Bonaire behoort samen met Aruba, Curaçao en honderden andere Caribische eilanden tot de Benedenwindse Eilanden.

Een prachtig strandje op Bonaire.

Stranden

Wellicht is het interessanter om de eilanden van de Caribische regio op een andere manier te rangschikken namelijk in twee groepen: eilanden die gezegend zijn met kilometerslange hagelwitte stranden en eilanden die dat niet zijn. Op de eilanden waar zandstranden de natuurlijke kustlijn vormen, is het de laatste decennia enorm hard gegaan. Massa’s toeristen zijn naar deze Bounty-eilanden getrokken en hebben zich daar prima vermaakt. Uiteraard kon de infrastructuur niet achterblijven en hebben honderden monumentale panden en natuurgebieden plaats gemaakt voor torenhoge hotelcomplexen, casino’s en andere faciliteiten voor al die miljoenen bezoekers.

Op de tweede categorie eilanden rollen de golven van de Caribische Zee niet over het poederachtige witte zandstrand, maar spatten ze uiteen op kiezelstenen of dood koraal. Zonneaanbidders vinden het over het algemeen niet fijn om hun huidje te bruinen, terwijl ze gepierced worden door scherp versteend koraal en slaan derhalve deze bestemmingen in de Caraïben graag over.

Eco-liefhebbers

De strandloze eilanden hebben zich moeten richten op een ander soort bezoekers, namelijk eco-liefhebbers. Bonaire is daar natuurlijk een fraai voorbeeld van. Het eiland heeft een betoverende onderwaterwereld die zijn gelijke in de Caribische regio niet kent. Maar ook aan wal raak je al snel verzeild in een serene, surrealistische wereld. Zeker als je oog in oog komt te staan met een clubje chogogo’s. Chogogo’s is de Bonairiaanse benaming voor de majestueuze Caribische flamingo’s, de trots van het eiland!

Als je ter vergelijking Aruba naast Bonaire legt, ontstaan onthutsende getallen. Het strandeiland Aruba trekt jaarlijks 1,6 miljoen toeristen terwijl het strandloze Bonaire per jaar slechts 40.000 bezoekers verwelkomt. Dat scheelt een factor 40! Het verschil tussen deze twee type eilanden kan niet treffender geduid worden. Uiteraard zal Bonaire nooit in het bezit komen van kilometerslange zandstranden en daarmee ook geen miljoenen toeristen naar het eiland lokken, maar je voelt toch dat er wel wat gaat veranderen op het eiland. Het toerisme op Bonaire groeit namelijk gestaag. Nog niet zo lang geleden mochten de gebouwen op Bonaire niet hoger zijn dan acht meter, maar sinds kort is die regel min of komen te vervallen en dat heeft zijn uitwerking niet gemist. Hoge appartementencomplexen schieten als paddenstoelen uit de grond om te voorzien in de groeiende behoefte aan accommodaties.

Drukker op Bonaire

Zeker nu Bonaire een speciale gemeente van Nederland is geworden, is de verwachting dat er een verhoogde interesse van Nederlanders voor het eiland zal ontstaan met een aanzienlijke verhoogde immigratiedrang richting het tropische stukje Nederland. Alles bij elkaar kan het weleens een stuk drukker gaan worden op Bonaire.

Bonaire is een fantastisch eiland om op te wonen maar wordt het er niet te druk?

De vraag is nu, welke richtingbepalende beslissingen gaan de beleidmakers in Kralendijk maken de komende jaren? Gaan zij inzetten op meer welvaart door zoveel mogelijk toeristen en immigranten naar Bonaire te krijgen? De economie zal daar zeker op de korte termijn wel bij varen. Maar wat is de langetermijnvisie van de autoriteiten die nu aan het stuur zitten op Bonaire? Meer toeristen en nieuwkomers betekent ook meer auto’s, meer accommodaties, meer drukte maar minder rust. En die rust tezamen met de fabelachtige natuur zijn nou juist hèt visitekaartje van Bonaire!

---

Reactie 3
Als Boneriaan heb ik absoluut een andere kijk hierop. Er wordt altijd maar gesproken alsof het eiland nu niet in staat is om de eigen broek omhoog te houden, terwijl dat niet waar is! Het eiland bestaat en functioneert prima nu. Maar weinig mensen begrijpen dat de Boneriaan juist NIET hetzelfde wil als wat op Aruba is gebeurd. Zogenaamde welvaart en groei van economie zijn niet de belangrijkste standaarden voor de bevolking. De simpelheid, rust en puurheid wat zo kenmerkend is van Bonaire is wat voor hun telt. Ik weet dat de gemiddelde 'westerse' Nederlander (met van nature een ondernemende geest) dit niet begrijpt en zich er zelfs aan ergert. Zien die "domme" Bonerianen niet de mogelijkheden en kansen?! Ja dat zien wij, maar men begrijpt niet dat wat we nu hebben veel waardevoller is dan geld en groei. Rijke mensen, project ontwikkelaars en ondernemers hebben eeuwenlang geprobeerd dit mooie Bonaire te exploiteren maar we hebben het altijd kunnen bevechten. Elric

---

Reactie 2
Ik sluit mij aan bij Norbert; Bonaire zal een manier moeten vinden om de eigen broek op te houden en het één sluit inderdaad het ander niet uit. Van februari t/m juni 2011 zal ik bij de dienst ruimtelijke ordening en beheer stage lopen en mij bezig houden met bestemmingsplannen, bouwaanvragen en welstandsnota's. Ik ben erg benieuwd hoe zij kijken naar de toekomst van Bonaire. Over een half jaar kan ik je mijn bevindingen vertellen. Ruben

---

Reactie 1
Bonaire zal moeten leren om de eigen broek op te houden en afgezien van de zout winning heeft het eiland weinig middelen van bestaan. Het toerisme is derhalve vrijwel de enige peiler. Ontwikkeling van het toerisme zal echter met beleid moeten worden gedaan, doch 40,000 toeristen zijn niet voldoende om 15,000 inwoners een belegde boterham te garanderen voor de toekomst.

Ontwikkeling van het toerisme houdt niet altijd in dat dit ten koste moet gaan van rust. Het is ook zeker niet zo dat het noodzakelijk is dat er meer auto's op het eiland moeten komen. Op Bermuda mag iedere bewoner maximaal 1 auto bezitten, toeristen kunnen geen auto's huren, zij dienen zich voort te bewegen (ongeacht rang of stand) op een bromfiets, een fiets of middels een taxi / bus. Gevolg ? Wegen zijn rustig, eiland is nog steeds vriendelijk en stil. Conclusie: 'het één sluit het ander niet uit'. Norbert

---

Bekijk het overzicht van de leukste columns over Bonaire